Kolejny Klient może cieszyć się z prawomocnej wygranej. W przeciągu zaledwie paru dni uzyskujemy kolejne prawomocne orzeczenie w starciu z bankiem mBank, którego poprzednikiem prawnym był BRE Bank. W dniu 21 lutego 2023r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w składzie SSA Aleksandry Marszałek oddalił apelacje banku oraz uwzględnił zarzut zatrzymania podnoszony przez stronę pozwaną. Nadto Sąd zasądził od pozwanego na rzecz Klienta koszty procesu w II instancji w wysokości 8.100,00 zł. Sprawa toczyła się pod sygn. akt I ACa 742/22. Oznacza to, iż umowa z bankiem nie obowiązuje już klienta, a on sam nie musi spłacać już rat kredytu.
Pozwany bank apelował od wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze dnia 10 marca 2022 r. w składzie SSO Agnieszki Wiercińskiej-Bałagi, który zasądził od pozwanego na rzecz Klienta kwotę 251.028,95 zł i 18.654,87 CHF, a także kwotę 15.836,00 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Sprawa w I instancji toczyła się pod sygn. akt I C 477/20. Sprawa była o tyle nietypowa, że kredyt zaciągnięty przez powoda został przez niego całkowicie spłacony, jeszcze przed datą wniesienia powództwa.
Uwzględniając podniesiony zarzut zatrzymania orzeczenie zmieniono zastrzegając obowiązek zapłaty zasądzonych kwot od zaofiarowania świadczenia wzajemnego, przy czym z uwagi na wysokość świadczenia w zakresie bezspornej kwoty kapitału zatrzymaniem objęto jedynie kwotę świadczeń spełnionych w złotych polskich, dalej idący zarzut uznając za nadmiernie obciążający powoda i zbędny dla zrealizowania celów stosowanej instytucji procesowej.
Tym bardziej, że nie może on dotyczyć wskazanego w zarzucie wynagrodzenie za korzystanie z kapitału, bowiem w tej części nie mamy do czynienie ze zwrotem świadczenia wzajemnego a z innym, tylko związanym z umową stron roszczeniem. Uwzględnienie zarzutu zatrzymania powoduje, że pozwana nie pozostaje w opóźnieniu w spełnieniu świadczenia, bowiem roszczenie powoda nie stało się jeszcze wymagalne. Konsekwencją powyższego jest oddalenie żądania o odsetki od objętych zarzutem zatrzymania kwot.
Pozostałe zarzuty apelacji pozwanego okazały się bezzasadne. Sąd Odwoławczy w całości podziela stanowisko, co do nieważności umowy zawartej pomiędzy stronami, z uwagi na abuzywność klauzul dotyczących indeksacji do franka szwajcarskiego.
Postępowanie w II instancji trwało zaledwie 9 miesięcy, natomiast całe postępowanie trwało 2 lata i 10 miesięcy. Odbyła się tylko jedna rozprawa apelacyjna, która ograniczyła się do przedstawienia stanowisk obu stron.
Klient z tytułu udzielonego kredytu uzyskał kwotę 184 tys. zł. W związku z całkowitą spłatą kredytu Klient nadpłacił kredyt w wysokości ok. 134 tys. zł. Uwzględnienie powództwa oznacza, że bank będzie musiał zwrócić Klientce kwotę 251.028,95 zł oraz 18.654,87 CHF.
Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski.
