Po raz kolejny uzyskujemy prawomocną nieważność umowy z GE Money Bank. Pozytywny i ostateczny wyrok cieszy nas tym bardziej, iż orzeczenie zapadło w apelacji wrocławskiej, a w pierwszej instancji Sąd praktycznie w całości oddalił nasze powództwo, przeliczając kredyt po średnim kursie NBP. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w sprawie o sygn. I ACa 866/22, w dniu 30 stycznia 2023r. w składzie SSA Jolanty Solarz uwzględnił naszą apelację od wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy. Na skutek uwzględnienia zmienił wyrok Sądu I instancji i ustalił, że umowa kredytu nr U08E/75273187 zawarta w dniu 31.05.2007r pomiędzy powodem, a GE Money Bankiem S.A. w Gdańsku jest nieważna. Jednocześnie zasądził od strony pozwanej na rzecz powoda kwoty 6.417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu za I instancję oraz 5.150 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania apelacyjnego. Orzeczenie jest prawomocne, co sprawia iż nasz klient nie musi już spłaca kredytu.
Nasza apelacja dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego w Legnicy z dnia 30 grudnia 2021 r., który w składzie SSO Joanny Tabor Wytrykowskiej, który oddalał nasze powództwo główne i ewentualne, zaś przeliczał kredyt po średnim kursie NBP, jedynie eliminując marżę banku. Na skutek tego zapłata ze strony banku była niewielka, a klient nadal byłby związany kredytem. Sprawa w I instancji toczyła się pod sygn. akt I C 474/19.
Sąd Apelacyjny w pełni podzielił naszą argumentację zawartą w apelacji. W ocenie sądu apelacyjnego nie jest dozwolone ingerowanie w treść umowy, tj. usunięcie części postanowień umownych. Wobec powyższego należy uznać umowę za nieważną w całości, gdyż zapisy indeksacyjne stanowią nierozerwalną całość, pozostawienie części tych postanowień byłoby nieczytelne.
Sąd apelacyjny poczynił dygresję co do sposobu formułowania roszczenia o ustalenie odwołując się do orzeczenia Sądu Najwyższego, uznając że nie widzi potrzeby do formułowania roszczeń o ustalenie nieistnienia stosunku prawnego, bowiem skutek jest ten sam – nieważna umowa oznacza, że stosunek prawny wynikający z tej umowy nie istnieje. Nadto Sąd nie uwzględnił zarzutu zatrzymania podniesionego przez stronę pozwaną.
Postępowanie w II instancji trwało zaledwie rok i 1 miesiąc. Odbyła się tylko jedna rozprawa, która ograniczyła się do przedstawienia końcowych stanowisk w sprawie przez obie strony. Na tej sprawie pełnomocnik pozwanego podnosił również ustnie zarzut zatzrymania, który ostatecznie nie został uwzględniony. Po tej czynności Sąd postanowił zamknąć rozprawę i odroczyć ogłoszenie wyroku. Całe postępowanie w obu instancjach trwało 3 lata i 1 miesiąc.
Klient z tytułu udzielonego kredytu uzyskał kwotę 92 tys. zł. Po prawie 12 latach regularnego spłacania rat, łącznie ok. 73 tys. zł, saldo kredytu wciąż wynosiło (wg banku) 108 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. Uwzględnienie powództwa oznacza, że klient będzie musiał rozliczyć się z. bankiem jedynie w zakresie kapitału, zatem zysk z wyroku wyniósł ok. 89 tys. zł dla kredytobiorców.
Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski przy udziale r.pr. Magdaleny Wiśniewskiej.
