Zaledwie rok i 10 miesięcy trwało postępowanie w Sądzie Okręgowym we Wrocławiu, które zakończyło się ustaleniem nieważności umowy z dawnym Kredyt Bankiem, którego następcą prawnym jest Santander Bank. Sprawa dotyczyła kredytu EKSTRALOKUM z 2007 i została uznana nieważną wyrokiem Sądu Okręgowe we Wrocławiu w dniu 5 lipca 2022r. Jednocześnie Sąd w składzie SSO Jolanty Malik zasądził solidarnie od pozwanego na rzecz powodów kwotę 16.609,17 zł, tytułem zwrotu kosztów procesu. Wyrok został wydany w sprawie o sygnaturze XII C 968/20 i jest nieprawomocny. 

Głównym roszczeniem kredytobiorców, zgodnie ze skuteczną praktyką Kancelarii, było roszczenie o ustalenie nieważności rzeczonej umowy kredytu. Z ostrożności procesowej pozew zawierał także roszczenie ewentualne o zasądzenie od pozwanego na rzecz kredytobiorcy kwoty 367.353,72 zł wraz z odsetkami za opóźnienie. Podstawą roszczenia ewentualnego miało być stwierdzenie możliwości utrzymania umowy w mocy po usunięciu z niej wadliwego mechanizmu indeksacji.

Sąd uznał, iż postanowienia umowne dotyczące waloryzacji kredytu walutą CHF stanowią postanowienia niedozwolone w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c., a eliminacja z umowy mechanizmu waloryzacji skutkuje nieważnością umowy. 

Żądanie pozwu było uzasadnione z następujących przyczyn: 

1. Klauzula indeksacyjna zawarta w umowie stanowi postanowienie określające główne świadczenie stron. 

2. Wobec niewypełnienia obowiązku informacyjnego w zakresie ryzyka kursowego w sposób określony m.in. wyrokiem TSUE z 20.09.2017 C186/17, wyrokiem TSUE z 10.06.2021r. w połączonych sprawach od C776/19 do C – 782/19, wyrokiem TSUE z 10.06.2021r. C-609/19 należy uznać ją za niejednoznaczną, kształtującą prawa i obowiązki konsumenta w sposób sprzeczny z dobrymi obyczajami, rażąco naruszając jego interesy. 

3. Klauzula indeksacyjna obejmująca warunek ryzyka kursowego jest abuzywna z uwagi na brak transparentności, asymetryczne rozłożenie ryzyka i przyznanie bankowi uprawnienia do swobodnego modyfikowania świadczenia konsumenta.

 4. Po usunięciu klauzuli indeksacyjnej z umowy dalsze trwanie umowy jest niemożliwe, co czyni umowę nieważną ze skutkiem ex tunc.

 5. Powodowie mają interes prawny w żądaniu ustalenia nieważności umowy. 

Postępowanie w I instancji trwało rok i 10 miesięcy w międzyczasie odbyły się dwie rozprawy. Na pierwszej z nich jedyną czynnością, jaką Sąd dokonał, było przesłuchanie Klientów na okoliczności zawarcia umowy. Podczas drugiej rozprawy Sąd udzielił głosu obu stronom i zamknął rozprawę, po czym odroczył ogłoszenie orzeczenia.

Kredytobiorcy z tytułu udzielonego uzyskali kwotę 1 mln zł. Po 13 latach regularnego spłacania rat, pomimo spłaty łącznie ok. 900 tys. zł, saldo kredytu wciąż wynosiło (według banku) 1.900.000,00 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. Uwzględnienie powództwa oznacza, że kredytobiorcy będą musieli rozliczyć się z bankiem wyłącznie w zakresie udzielonego kapitału (na chwilę wytoczenia powództwa do spłaty kapitału brakowało ok. 100 tys. zł), zatem zysk z wyroku wyniósł 1.800.000,00 zł dla kredytobiorców.

Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski, przy udziale r. pr. Magdaleny Wiśniewskiej.