Kancelaria Frankowicze – adwokat Paweł Borowski

Wygraliśmy już z każdym bankiem w Polsce i uzyskaliśmy korzystny wyrok w sądach w każdym mieście w Polsce. Obecnie na naszym koncie mamy około 1500 korzystnych wyroków dla naszych Klientów w sporach z bankami. Jesteśmy pod tym względem liderem wśród kancelarii adwokackich w Polsce. 

Sąd Okręgowy w Poznaniu rozpatrzył sprawę naszych Klientów przeciwko bankowi BPH S.A. (następca prawny GE Money Bank). Sąd I instancji w składzie SSO Izabeli Korpik uznał zasadność naszego roszczenia o ustalenie nieważności umowy kredytu oraz zapłatę. Sprawa toczyła się od maja 2020r. do kwietnia 2022r., pod sygnaturą akt I C 615/20.

Wyrokiem z dnia 28 kwietnia 2022r. Sąd Okręgowy w Poznaniu ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny, którą zawarli powodowie jest nieważna. Nadto Sąd uwzględnił nasze powództwo i oprócz ustalenia nieważności umowy, zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 95.252,43 zł i 43.964,57 CHF wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Powodowie na skutek wygranej z bankiem otrzymają również pełen zwrot kosztów procesu w kwocie 11 834 zł.

Głównym roszczeniem naszych Klientów było roszczenie o ustalenie nieważności umowy kredytu oraz o zapłatę rat kredytu, które powodowie uiszczali w walucie PLN, a od 2011r. w CHF. Z ostrożności procesowej pozew zawierał roszczenie ewentualne o zasądzenie od pozwanej na rzecz Klientów kwoty 45.243,59 zł wraz z ustawowymi odsetkami za opóźnienie. Podstawą roszczenia ewentualnego miało być stwierdzenie możliwości utrzymania umowy w mocy po usunięciu z niej abuzywnych postanowień umownych.

Sąd meritii uznał, iż nasze roszczenie jest w zasadne. W jego ocenie dowolność w ustaleniu kwoty wypłaconego i spłacanego kredytu może być zakwalifikowana jak sprzeczność z naturą umowy zobowiązującej jako takiej, a umowy kredytowej w szczególności. Przy umowach kredytów bankowych, już w dacie ich zawarcia musi dojść do ustalenia wysokości kredytu, a tym samym wielkości zobowiązania kredytobiorcy wobec banku – albo w sposób kwotowy albo też poprzez zastosowanie obiektywnie weryfikowalnego mechanizmu jego indeksacji walutą obcą.

Wysokość zobowiązania kredytobiorców wyznaczała zaś klauzula umowna, która odwołuje się do nieweryfikowalnego obiektywnie mechanizmu indeksacji, skoro mowa w niej o kursie kupna walut dla CHF ustalanego przez bank i obowiązującego w banku w dniu wypłaty środków. Po pierwsze, kursu arbitralnie ustalanego przez bank, bez jakiegokolwiek wpływu na jego wysokość ze strony powodowej. Po drugie, kursu obowiązującego w dniu wypłaty środków, a więc w dniu nieznanym stronom na etapie zawarcia umów kredytu

W postępowaniu przed I instancją, Sąd pominął wniosek stron o dopuszczenie dowodu z opinii biegłego, ponieważ w ocenie sądu dowód z jakiejkolwiek opinii byłby w realiach niniejszej sprawy dowodem nieistotnym. Przeprowadzanie tego dowodu stało się nieprzydatne w sytuacji uwzględnienia przez sąd najdalej idącego zarzutu dotyczącego nieważności umowy kredytu, wobec czego możliwym było rozstrzygnięcie sporu na podstawie przeprowadzonych dowodów z dokumentów zebranych w aktach. 

Jednocześnie w odpowiedzi na pozew pozwany wniósł o przeprowadzenie dowodu z zeznań świadka, pracownika banku. W ocenie Sądu dowód ten, wobec ustalenia w sprawie istnienia podstaw do stwierdzenia nieważności łączącej strony umowy kredytu, był zbędny bowiem miał być przeprowadzony na fakty niemające znaczenia dla wyjaśnienia niniejszej sprawy

Klienci z tytułu udzielonego kredytu uzyskali kwotę 261.623,99zł. Po 15 latach regularnego spłacania rat, kredytobiorcom, pomimo spłaty łącznie ok. 220 tys. zł. pozostało do spłaty 324 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. Uwzględnienie powództwa oznacza, że Klienci będą musieli rozliczyć się z bankiem wyłącznie w zakresie udzielonego kapitału (na chwilę wytoczenia powództwa Klienci mieli niedopłatę kapitału w kwocie 36.233 zł), zatem zysk z wyroku wyniósł ok. 290 tys. zł dla kredytobiorców.

Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski.