To świetna wiadomość dla Klientów Naszej Kancelarii, kolejna skarga kasacyjna Santander Bank Polska nie została przyjęta do rozpoznania przez Sąd Najwyższy. Dnia 8 września 2022r. Sąd Najwyższy uznał skargę w sprawie byłego Kredyt Banku za oczywiście bezzasadną. Sąd Najwyższy w postanowieniu, w którym odmówił przyjęcia skargi do rozpoznania wskazał, iż nie zawierała ona istotnych zagadnień prawnych, które wymagałby rozstrzygnięcia przez SN. Sama wykładania obowiązujących przepisów prawa, na której konieczność powoływał się pozwany bank, nie wystarczyła aby skarga podlegała rozpoznaniu w postępowaniu nadzwyczajnym.
Sprawa, w której nie przyjęto skargi kasacyjnej do rozpoznania dotyczyła małżeństwa, które zawarło umowę w dawnym Kredyt Banku i uczestniczyło w sporze sądowym przeciwko jego następcy prawnemu Santander Bank Polska. Sąd Okręgowy w Katowicach po rozpoznaniu sprawy w dniu 19 lutego 2021 r. pod przewodnictwem SSO Lecha Skórskiego ustalił, że umowa kredytu na cele mieszkaniowe EKSTRALOKUM jest nieważna i zasądził od pozwanej na rzecz powodów kwotę 11.817 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Głównym roszczeniem powodów, zgodnie ze skuteczną praktyką Kancelarii, było roszczenie o ustalenie nieważności rzeczonej umowy kredytu. Z ostrożności procesowej pozew zawierał także roszczenie ewentualne o zasądzenie od pozwanej solidarnie na rzecz powodów kwoty 82.328,92 zł wraz z odsetkami za opóźnienie. Podstawą roszczenia ewentualnego miało być stwierdzenie możliwości utrzymania umowy w mocy po usunięciu z niej wadliwego mechanizmu indeksacji.
Sąd I instancji nie miał problemu z ustaleniem stanu faktycznego. Oparł cały materiał dowodowy na przedstawionych dokumentach przez obie strony, zeznaniach świadka, który uczestniczył w procesie zawierania spornej umowy oraz na zeznaniach powodów, które Sąd uznał za wiarygodne bowiem ich treść korelowała z przedstawionymi dokumentami.
Powodowie chcieli nabyć kredyt mieszkaniowy w złotych, jednak pracownik banku skutecznie namówił kredytobiorców na kredyt w CHF, z uwagi na niższe oprocentowanie i w konsekwencji niższe raty. Powodom nie została przedstawiona żadna symulacja rat, dodatkowo umowa została zawarta w oparciu o wzorzec przygotowany przez bank. Powodowie wskazywali, iż nie została z nimi omówiona kwestia ryzyka kursowego i skutków zmian kursu, a także w jaki sposób będzie on ustalany.
Sąd w pisemnym uzasadnieniu stwierdził, iż niedozwolone są postanowienia dotyczące sposobu wypłaty kwoty kredytu, wysokości rat i szeroko pojętej indeksacji w zakresie przeliczania kwot z PLN na CHF i na odwrót. Powyższe kwestie nie były przedmiotem indywidualnego uzgodnienia między stronami. Bank nie przedłożył na tę okoliczność żadnych dowodów, gdyż za taki dowód nie można uznać oświadczenia podpisanego przez powodów, z którego ma wynikać, iż dokonali oni świadomego wyboru kredytu, są świadomi ryzyka i skutków zmiany kursu walut oraz oprocentowania.
Postępowanie było wygrane w obu instancjach. Sąd Apelacyjny dnia 2 grudnia 2021 r. w składzie SSA Aleksandry Korusiewicz, oddalił apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Katowicach i zasądził od pozwanego na rzecz Klientów kwotę 8.100 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego. Sprawa w II instancji toczyła się pod sygn. akt I ACa 670/21. Całe postępowanie do prawomocnego wyroku było ekspresowe i trwało 20 MIESIĘCY.
Postępowanie w II instancji trwało pół roku i ograniczyło się wyłącznie do wymiany pism procesowych przez strony, a także jednej, krótkiej rozprawy. Podczas 15 minutowej rozprawy Sąd postanowił na podstawie art. 235(2) par. 1 pkt. 2 k.p.c. pominąć zawnioskowane w apelacji dowody przez stronę pozwaną. Po wysłuchaniu obu stron Sąd zamknął rozprawę i po naradzie ogłosił wyrok oddalający apelację banku. Całe postępowanie w obu instancjach trwało ponad rok i osiem miesięcy.
Sprawa wpłynęła do sądu Najwyższego w marcu 2022r. Tym samym postępowanie we wszystkich III instancjach okazało się zwycięskie dla naszych Klientów.
Zaznaczenia wymaga, iż bankowi nie przysługuje już żaden środek odwoławczy. Wyrok był prawomocny po II instancji, a Nasi Klienci nie musieli dalej spłacać rat kredytu. Nie mniej jednak bankowi przysługiwał nadzwyczajny środek zaskarżenia, który nie przyniósł jednak pozwanemu oczekiwanych skutków.
Prawomocny wyrok sprawia, że kredytobiorcy będą musieli rozliczyć się z bankiem wyłącznie w zakresie udzielonego kapitału. Na chwilę wytoczenia powództwa do spłaty kapitału brakowało 54 tys. zł, jednak w trakcie trwania procesu Klienci nieprzerwanie spłacali raty kredytu, co spowodowało, że na dziś ta kwota znacznie się zmniejszyła. W 2007 r. Klienci z tytułu udzielonego kredytu uzyskali 281 tys. zł. Mimo regularnych spłat, na dzień wytoczenia powództwa, saldo kredytu wciąż wynosiło 185 tys. zł. (przy przeliczeniu go po kursie średnim NBP), co pokazuje wadliwość zastosowanego mechanizmu indeksacji.
Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski.
