SN w wyroku z dnia 19.03.2015 r. (sygn. akt IV CSK 362/14) wskazał, że frankowicze nie mają interesu prawnego w żądaniu ustalenia, że postanowienia w umowach kredytowych odsyłające do tabel kursowych banku są niedozwolone i nie wiążą ich. W celu uzyskania zwrotu zawyżonych rat kredytu, należy wytoczyć pozew o zapłatę.
Małżonkowie zaciągnęli kredyt mieszkaniowy w banku Kredyt Bank (przejętym później przez BZ WBK S.A.). Był to kredyt denominowany na franki szwajcarskie. Zgodnie umową przeliczanie franków na złote (przy wypłacie transz kredytu) oraz złotych na franki (przy spłacie kredytu) miało nastąpić po kursach z tabeli banku. UOKiK wpisał takie niekorzystne dla klientów banku postanowienie do rejestru klauzul niedozwolonych.
W związku z powyższym, małżonkowie pozwali bank BZ WBK S.A. Żądali uznania za niedozwolone postanowienia umowy kredytu określające sposób przeliczania jego spłaty według tabel kursu franka szwajcarskiego ustalonego przez bank.
Sąd I instancji uwzględnił powództwo. Wskazał, że zaskarżona klauzula nie określa szczegółów przeliczenia i jest sprzeczna z dobrymi obyczajami. Stanowi klauzulę niedozwoloną i nie wiąże stron.
Pozwany bank złożył apelację. SA oddalił powództwo. Następnie sprawa trafiła do SN. Wyrokiem z dnia 23.10.2013 r. (sygn. akt IV CSK 14/13) SN uchylił wyrok sądu II instancji. Sprawa wróciła do SA, który orzekł, że powodowie nie mają interesu prawnego w ustaleniu bezskuteczności klauzuli indeksacyjnej, gdyż co do rat jeszcze niezapłaconych – na podstawie Prawa bankowego przysługuje im roszczenie o zawarcie aneksu konkretyzującego kurs indeksacji. Przepisy Prawa bankowego regulują bowiem problem spreadów, jednakże nie mają zastosowania do rat już zapłaconych. W związku z tym, oddalił powództwo.
Powodowie do SN złożyli skargę kasacyjną. Wyrokiem z dnia 19.03.2015 r. (sygn. akt IV CSK 362/14) SN oddalił skargę kasacyjną. SN podzielił stanowisko SA, że powodowie nie posiadają interesu prawnego, gdyż mają instrumenty ustawowe, aby zażądać od banku spisania aneksu precyzującego określenia zasad obliczania spreadu lub aneksu umożliwiającego bezprowizyjne spłacanie kredytu bezpośrednio np. we frankach szwajcarskich. Jednakże może to dotyczyć jedynie jeszcze niespłaconej części kredytu. Jeżeli chodzi o wcześniejsze, spłacone raty klient może złożyć pozew przeciwko bankowi, ustalając w ramach roszczenia kurs po którym winny był spłacane raty.
Nowe przepisy spreadowe rozwiązały problem kursów walut ustalanych przez banki również w stosunku do umów zawartych wcześniej. Nowe przepisy nie odnoszą się jednak do rat już spłaconych, ale w tym wypadku klauzula umowna nie ma zastosowania. Klient banku nie ma interesu prawnego w ustaleniu klauzuli za niedozwoloną, gdyż przysługują mu inne instrumenty prawne, aby ostatecznie zakończyć spór. W przypadku do rat spłaconych – jest to powództwo, w którym zostanie wskazany kurs po jakim raty miały być spłacane wraz z żądaniem od banku zwrotu różnicy.
