Kolejny prawomocny wyrok w Sądzie Apelacyjnym we Wrocławiu w ciągu zaledwie kilku tygodni. Przeciwnikiem procesowym naszego Klienta był mBank. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w dniu 9 stycznia 2024r. składzie SSA Wojciecha Damaszko oddalił w całości oddalił apelację banki i zasądził od pozwanego koszty postępowania w kwocie 4.050zł. Sprawa toczyła się pod sygn. akt I ACa 1286/23. Apelacja dotyczyła wyroku Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 14 grudnia 2022 r. sygn. akt I C 1250/20.
Zaskarżonym wyrokiem z 14 grudnia 2022 roku Sąd Okręgowy we Wrocławiu ustalił, że umowa o kredyt hipoteczny dla osób fizycznych „Multiplan” waloryzowany kursem CHF zawarta w 2006 roku między powodami a stroną pozwaną mBank S.A. w Warszawie jest nieważna i zasądził od strony pozwanej łącznie na rzecz powodów kwotę 12.334 zł wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia uprawomocnienia się wyroku do dnia zapłaty tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Pozwana w apelacji wnosiła o zmianę wyroku poprzez oddalenie powództwa oraz zasądzenie od powodów na rzecz pozwanego kosztów procesu, w tym kosztów zastępstwa procesowego według norm przepisanych, za obie instancje. Skarżąca wniosła również o rozpoznanie postanowienia Sądu Okręgowego, w którym oddalono dowód z pisemnych zeznań świadka na okoliczności szczegółowo wskazane w odpowiedzi na pozew oraz dowodu z opinii biegłego do spraw bankowości.
Zarzuty apelacji pozwanego Banku koncentrowały się na naruszeniu przepisów prawa procesowego, w szczególności art. 233 § 1 k.p.c., co do okoliczności mających znaczenie dla oceny abuzywności spornych postanowień umownych oraz naruszeniu prawa materialnego, w szczególności art. 3851 § 1 k.c. poprzez uznanie postanowień umowy za abuzywne. Skarżąca sformułowała także szereg zarzutów naruszenia prawa materialnego związanych z brakiem zastąpienia wyeliminowanych klauzul innymi mechanizmami przeliczeniowymi i brakiem utrzymania umowy w mocy.
Zasadnicze znaczenie miała w niniejszej sprawie ocena, czy zawarte w spornej umowie klauzule, odnoszące się do waloryzacji kwoty kredytu i rat kredytowych, mogą być oceniane na gruncie art. 3851 k.c. jako postanowienia abuzywne, a w dalszej kolejności, w razie eliminacji tych klauzul, czy umowa może być uznana za ważną.
Postępowanie w obu instancjach trwało 3 lata i 5 miesięcy. W postępowaniu przed Sądem II instancji odbyła się tylko jedna rozprawa, zaś Sąd pominął dowody strony pozwanej.
Kredytobiorcy z tytułu udzielonego kredytu uzyskali kwotę 273 tys. zł. Po 18 latach regularnego spłacania rat, pomimo spłaty łącznie ok. 225 tys. zł, saldo kredytu wciąż wynosiło (przy przeliczeniu go po kursie średnim NBP) 490 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. Zysk z dla klientów wyniósł 477 tys. zł
Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski.
