Kancelaria nie zwalnia tempa w ostatnich tygodniach. Do listy prawomocnych wygranych dołączają kolejni Klienci Kancelarii, tym razem w Rzeszowie. Spór sądowy toczył się przeciwko PKO BP. Sąd Okręgowy w Rzeszowie w dniu 26 kwietnia 2023r. w składzie SSA Agnieszka Staniszewska-Perenc oddalił apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Tarnobrzegu i zasądził od pozwanego na rzecz Klientów kwotę 8.100 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego. Sprawa w II instancji toczyła się pod sygn. akt I ACa 244/22. W wyniku powyższego wyroku, kredytobiorcy nie są już zobowiązani do uiszczania kolejnych rat kredytu.
Pozwany bank apelował od wyroku, ustalił nieważność umowy kredytu hipotecznego WŁASNY KĄT i zasądził od pozwanego na rzecz kredytobiorców kwotę 11.817 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Klienci uczestniczyli w sporze sądowym przeciwko bankowi PKO BP S.A. o sygn. akt I C 864/20. Wyrok jest nieprawomocny. Orzeczenie zostało wydane na posiedzeniu niejawnym.
Sąd Apelacyjny w pełni zgodził się z wyrokiem Sądu Okręgowego. Podkreślić należy, że podstawową wadą umowy, która świadczy o zaistnieniu klauzul abuzywnych jest brak wskazania w umowie weryfikowalnych kryteriów ustalania kursu CHF służącego do ustalania wielkości świadczenia stron.
Pozostawione zostało to swobodnej decyzji pozwanego banku przez co miał możliwość jednostronnego kształtowania kursu waluty na potrzeby wyliczenia wysokości zobowiązania kredytobiorcy. Z łączącej bowiem strony umowy wnika, że bank udzielił kredytobiorcy kredytu w walucie CHF, która miała być wypłacona w walucie polskiej na finansowanie zobowiązania w Rzeczypospolitej Polskiej. Wypłata kredytu została dokonana w walucie polskiej przy przewalutowaniu według obowiązującej w Banku na podstawie Tabel Kursów kursu kupna waluty kredytu z dnia wypłaty kredytu lub danej transzy.
W przypadku dokonywania spłat następowało obciążenie rachunku ROR w dacie wymagalności według kursu sprzedaży dewiz obowiązującego w Banku. Z powyższych zapisów wynika zatem, że to pozwany bank miał możliwość swobodnego, dowolnego kształtowania zarówno kwoty kredytu, jak i wysokości raty kapitałowo-odsetkowej powodów, którzy nie wiedzieli jaką kwotę kredytu otrzymają i jaką będą musieli uiścić ratę kapitałowo-odsetkową.
Dla Sądu Apelacyjnego, kluczowym było, iż powódka nie miała wpływu na ostateczne oznaczenie wysokości wypłaty kredytu w złotówkach. Wysokość kwoty we frankach wyznaczał bank, podczas gdy powódka wnioskowała o inną kwotę. Ostateczna wypłata zależała od kursu waluty ustalanego bez udziału powódki. Kurs negocjowany występujący w PKO wcale nie oznaczał wpływu klienta na jego wysokość. Zazwyczaj oznaczało to, że kurs będzie korzystniejszy, ale też wyznaczony przez centralę. Negocjowanie kursu też nie odnosiło się generalnie do każdego klienta, tylko najczęściej do klientów pobierających duży kredyt.
Postępowanie w II instancji trwało rok, a w międzyczasie odbyła się tylko jedna rozprawa. Obie strony na rozprawie podtrzymały swoje stanowisko wyrażone w pismach procesowych. Całe postępowanie w obu instancjach trwało niecałe 2 lata i 5 miesięcy.
Kredytobiorcy z tytułu udzielonego kredytu uzyskali kwotę 314 tys. zł. Po ponad 14 latach regularnego spłacania rat, kredytobiorcy, pomimo spłaty łącznie ok. 269 tys. zł, wciąż mieli do spłaty kwotę ok. 210 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. Uwzględnienie powództwa oznacza, że kredytobiorcy będą musieli rozliczyć się z bankiem wyłącznie w zakresie udzielonego kapitału (na chwilę wytoczenia powództwa do spłaty kapitału brakowało ok 46 tys. zł), zatem zysk z wyroku wyniósł 164 tys. zł dla kredytobiorców.
Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski.
