Chociaż sierpień to miesiąc typowo wakacyjny, a liczba rozpraw jest ograniczona, udało się nam uzyskać kilka prawomocnych wyroków. Na szczególną uwagę zasługuje orzeczenie Sądu Apelacyjnego we Wrocławiu z dnia 10 sierpnia 2023r. Wyrok w sprawie został wydany w instancji w rok, a całe postępowanie trwało nieco ponad 2 lata i 7 miesięcy.

Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w składzie SSA Aleksandra Marszałek (spr.) Sędziowie: SSA Andrzej Połata SSA Dariusz Kłodnicki oddalił apelację banku w całości oraz zasądził na rzecz naszych Klientów kwotę 4.050  zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Spór sądowy dotyczył banku Polbanku, którego następcą prawnym jest Raiffeisen Bank Polska. Sprawa apelacyjna toczyła się pod sygn. akt I ACa 1620/22. Wyrok jest prawomocny.  

Pozwany bank apelował od wyroku Sądu Okręgowego w Jeleniej Górze z dnia 7 lipca 2022 r. sygn. akt I C 132/21, którym ustalił nieważność umowy o kredyt hipoteczny zawartej z bankiem w 2007r. Jednocześnie Sąd I instancji zasądził od strony pozwanej na rzecz powodów całkowity zwrot kosztów procesu w kwocie 9.945,58 zł.

           Sąd Apelacyjny w pełni podzielił stanowisko wyrażone w wyroku Sądu I instancji Za chybiony Sąd Apelacyjny uznał zarzut bezpodstawnego oddalenie wniosku strony pozwanej o przeprowadzenie dowodów z zeznań świadka, pracownika centrali banku. Większość ze wskazanych przez pozwanego faktów, których zeznania te miały dowieść, pozostaje całkowicie nieistotnych w kontekście oceny konkretnych postanowień zawartej przez strony umowy. Podkreślić należy, iż świadek nie brał bezpośrednio udziału w zawarciu umowy kredytu z powodami w niniejszej sprawie. Ogólne procedury obowiązujące w banku, które nie wiadomo czy zostały zastosowane przy zawieraniu umowy przez powodów, nie mają żadnego znaczenia dla rozstrzygnięcia tej konkretnej sprawy. Ponadto fakty, na jakie miał zeznawać świadek powinny wynikać z dokumentów, przede wszystkim z umowy łączącej strony, a nie z przesłuchania świadków. 

            Sąd drugiej instancji w pełni podzielił dokonaną przez Sąd Okręgowy ocenę abuzywności postanowień umowy kredytu w 2007 r. w zakresie klauzul waloryzacyjnych. Zakwestionowane przez powodów postanowienia umowy dotyczyły mechanizmu ustalania kursu waluty, stanowiąc tym samym narzędzie waloryzacji kredytu i wyznaczały wysokość zobowiązania powódki względem pozwanego Banku.

          Powodowie z tytułu udzielonego kredytu uzyskali kwotę 156 tys. zł. Po 14 latach regularnego spłacania rat, kredytobiorcom, pomimo spłaty łącznie ok. 130 tys. zł, saldo kredytu wciąż wynosiło (przy przeliczeniu go po kursie średnim NBP) 215 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. 

Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski, przy udziale adw. Magdaleny Żytkiewicz.