Kolejne postępowanie przeciwko bankowi Raiffeisen Bank zakończone prawomocnie Postępowanie w obu instancjach trwało 3 lata i 5 miesięcy. Sąd Apelacyjny w Poznaniu w dniu 31 października 2023 r. w składzie SSA Macieja Rozpędowskiego oddalił w przeważającej części apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Poznaniu z dnia 18 stycznia 2022 r. sygn. akt XVIII C 767/20 i zasądził od pozwanego na rzecz Klientów kwotę 8.100 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego. Sąd uwzględnił apelację jedynie zakresie zarzutu zatrzymania tj. zasądził kwotę 116 915,85 zł i 77 358,10 CHF z tym, że zapłata przez pozwanego wskazanych kwot nastąpi za równoczesnym zaofiarowaniem przez powodów zwrotu na rzecz pozwanego kwoty 259 443,54 zł, Sprawa toczyła się pod sygn. akt I ACa 556/22, a wyrok jest prawomocny.
Sąd Okręgowy w Poznaniu w dniu 18 stycznia 2022r. w składzie SSO Magdy Inerowicz ustalił nieważność umowy o kredyt hipoteczny zawartej z poprzednikiem Raiffeisen Bank, EFG Eurobank Ergasias S.A oraz zasądził od pozwanego na rzecz kredytobiorców kwotę kwotę 116.915,85 zł oraz 77.358,10 CHF wraz z ustawowymi odsetkami tytułem zwrotu nienależnych rat. Dodatkowo Sąd zasądził od pozwanego na rzecz kredytobiorców kwotę 11.881 zł tytułem zwrotu kosztów procesu wraz z ustawowymi odsetkami.
Apelację od tego wyroku wniósł pozwany, domagając się jego zmiany poprzez oddalenie powództwa w całości oraz obciążenia powodów kosztami postępowania za obie instancje, ewentualnie jego uchylenia i przekazania sprawy do ponownego rozpoznania sądowi pierwszej instancji, z pozostawieniem mu rozstrzygnięcia o kosztach postępowania apelacyjnego.
Podczas całego postępowania w I instancji odbyło się 5 rozpraw, a całe postępowanie trwało rok i 8 miesięcy. Sąd postanowił dopuścić dowód z zeznań świadka i pominąć dowód z opinii biegłego. Podczas rozprawy zostali przesłuchani kredytobiorcy na okoliczność zawarcia umowy. Postępowanie w drugiej instancji rok i 7 miesięcy i ograniczyło się do jednej rozprawy, na której pełnomocnicy stron podtrzymali stanowiska wyrażone w pismach procesowych.
Kredytobiorcy z tytułu udzielonego kredytu uzyskali kwotę 259 tys. zł. Po ponad 13 latach regularnego spłacania rat, kredytobiorcom, pomimo spłaty łącznie ok. 330 tys. zł, saldo kredytu wciąż wynosiło (przy przeliczeniu go po kursie średnim NBP) 116 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. Uwzględnienie powództwa oznacza, że bank będzie musiał zwrócić Klientom kwotę 330 tys. zł tytułem zwrotu nienależnych świadczeń. Mając na uwadze późniejszy zwrot kapitału przez kredytobiorców, zysk z wyroku wyniósł ok. 187 tys. zł dla kredytobiorców.
Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski.
