Świetne wieści w sprawie z Getin Bankiem. Po raz kolejny udało się nam uzyskać prawomocne orzeczenie w sporze z tym bankiem, a co ważniejsze uwolnić Naszych Klientów od konieczności płacenia rat kredytu. Jest to o tyle ważne, iż Getin Bank znajduje się obecnie w restrukturyzacji, a jego aktywa mogą nie zaspokoić roszczeń wszystkich klientów. Kredytobiorcy, którzy obecnie nadpłacają raty kredytu, a ich spłata przerosła saldo kapitał, być może w przyszłości nie będą w stanie uzyskać od banku zwrotu zapłaconych pieniędzy. Biorą pod uwagę przyszłe roszczenia syndyka, wyjątkowo ważnym jest aby klienci uzyskali ustalenie nieważności umowy kredytu zawartej z tym bankiem. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu dnia 22 grudnia 2022 r. w składzie SSA Magdaleny Cichockiej oddalił apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Świdnicy z dnia 21 lutego 2022r. w sprawie o sygn. akt I C 355/20 i zasądził na rzecz powodów od strony pozwanej kwotę 8100 zl tytułem kosztów procesu. Sprawa apelacyjna toczyła się pod sygn. akt I ACa 620/22. Wyrok jest prawomocny.
Pozwany bank apelował od wyroku, którym Sądu Okręgowy w Świdnicy z w składzie SSO Marcina Drabika ustalił nieważność umowy kredytu, a także zasądził od pozwanego na rzecz Klientów kwotę 11.834 zł tytułem zwrotu kosztów postępowania.
Sąd Apelacyjny wskazał, iż wbrew zarzutowi apelacji należy stwierdzić, iż uprawniona jest ocena, że faktycznie z punktu widzenia kredytobiorcy nie jest możliwe ustalenie kursu w oparciu o kryteria umowne, w szczególności zawarte w definicji tabeli kursowej banku. Apelujący – w ocenie Sądu Apelacyjnego – przywiązuje nadmierną wagę do kilkakrotnie przywołanego postanowienia § 6 ust. 1 umowy kredytu.
Postanowienie to zawiera definicję Tabeli kursowej Banku i przewiduje, że tabela ta sporządzana jest na podstawie kursów obowiązujących na rynku międzybankowym w chwili sporządzania tabeli i po ogłoszeniu kursów średnich przez NBP, o godz. 16.00 każdego dnia roboczego. Z takiego sformułowania wynika, że Bank przy ustalaniu Tabeli kursowej uwzględniał kursy z rynku międzybankowego, bez sprecyzowania, jakie to kursy, gdzie publikowane i ogłaszane.
Z kolei odwołanie do średniego kursu NBP odnosi się wyłącznie do chwili ustalania Tabeli – po ogłoszeniu tegoż kursu, nie precyzując, czy kurs ustalany przez Bank odnoszony był do kursu średniego NBP, a jeżeli tak, w jaki sposób. Ogólnikowe wskazanie na kursy z rynku międzybankowego uzasadnia wniosek, że kredytobiorca nie był w stanie samodzielnie ustalić kursu, po jakim nastąpi przeliczenie, o ile nie miał bezpośredniego dostępu do danych z rynku międzybankowego.
Prawidłowo uznał Sąd Okręgowy, że sporne postanowienia określają główne świadczenie kredytobiorców oraz są niejednoznaczne. W aktualnym orzecznictwie sądowym przyjmowane jest stanowisko, iż klauzula indeksacyjna dotyczy głównego świadczenia stron umowy kredytu w rozumieniu art. 3851 § 1 k.c.
Postępowanie w II instancji trwało zaledwie 10 miesięcy. Odbyła się tylko jedna rozprawa. Całe postępowanie w obu instancjach trwało 2 lata i 10 miesięcy co jest dobrym wynikiem.
Klienci z tytułu udzielonego uzyskali kwotę 343 tys. zł. Po 12 latach regularnego spłacania rat, kredytobiorcom, pomimo spłaty łącznie ok. 258 tys. zł, czyli praktycznie 2/3 kapitał kredytu, saldo kredytu wciąż wynosiło (wg kursu średniego NBP) 622 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. Uwzględnienie powództwa oznacza, że bank będzie musiał zwrócić Klientom kwotę 258 tys. zł tytułem zwrotu nienależnych świadczeń. Mając na uwadze późniejszy zwrot kapitału przez kredytobiorców, zysk z wyroku wyniósł ok. 537 tys. zł dla kredytobiorców
Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski, przy udziale r. pr. Magdaleny Wiśniewskiej.
