Sąd Okręgowy we Wrocławiu ma jedno z najbardziej niejednolitych orzecznictw w Polsce. Każdy pozytywny wynik cieszy nas w tym Sądzie bardziej niż w innych, gdyż wiemy że wygrana nie jest aż tak oczywista. W dniu 28.03.2024r. Sąd Apelacyjny we Wrocławiu w sprawie o sygn. akt I ACa 804/23, w składzie SSA Ewy Barnaszewskiej oddalił apelację banku i zasądził na rzecz Klientów kwotę 8.100 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Sprawa dotyczyła kredytu indeksowanego do waluty CHF udzielonego przez BRE Bank, którego następcą prawnym jest mBank.

 Pozwany bank apelował od Sądu Okręgowego we Wrocławiu z dnia 20 grudnia 2022 r. sygn. akt I C 418/20. Tamtejszy Sąd ustalił nieważność umowy podpisanej w mBanku i zasądził od pozwanego na rzecz powoda kwotę 6.417 zł tytułem zwrotu kosztów procesu.

Sąd Apelacyjny podzielił ocenę Sądu I instancji, że strona pozwana nie przedstawiła powodowi w sposób pełny oraz przejrzysty mechanizmu indeksacji wypłaconych świadczeń do CHF oraz przeliczenia na tą walutę dokonywanych przez wpłat. 

Wbrew zarzutom apelacji nie ulega wątpliwości, iż postanowienia zawarte we wzorcu umowy nie były przedmiotem indywidualnych uzgodnień stron umowy w rozumieniu art. 3851 § 3 k.c., co oznacza, że powód nie miał wpływu na treść powstałego stosunku prawnego. Podnoszone w apelacji zarzuty odnoszące się do eliminacji w zakresie oceny materiału dowodowego zeznań świadka pracownika centrali banku przed Sądem Rejonowym dla Łodzi Śródmieścia , formularza określającego zarobki powoda (MKAL) oświadczenia o ryzyku czy znajdujących się na płycie CD ekspertyzy Tabeli kursowej banku nie mogły zmienić oceny co do indywidualnego uzgodnienia postanowień umowy.

O indywidualnie uzgodnionym postanowieniu można mówić wyłącznie wtedy, gdy w istocie dane postanowienie powstało poprzez wspólne uzgodnienie jego treści przez konsumenta i przedsiębiorcę, lub też zostało w zasadzie narzucone przedsiębiorcy przez konsumenta, nie ma zaś znaczenia to, czy konsument mógł treść postanowienia negocjować lub wybierać jedynie spośród alternatywnie przedstawionych propozycji postanowień.

Postępowanie w obu instancjach trwało prawie 4 lata, przy czym postępowanie przed II instancją trwało tylko rok. Sąd Apelacyjny przeprowadził tylko jedną rozprawę, na której strony podtrzymały stanowiska po czym ogłosił wyrok. 

Kredytobiorca z tytułu udzielonego kredytu uzyskał kwotę 240 tys. zł. Po 12 latach regularnego spłacania rat, pomimo spłaty łącznie ok. 165 tys. zł, saldo kredytu wciąż wynosiło (według banku) 277 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. Uwzględnienie powództwa oznacza, że Klient będzie musiał rozliczyć się z bankiem wyłącznie w zakresie udzielonego kapitału (na chwilę wytoczenia powództwa do spłaty kapitału brakowało ok 75 tys. zł), zatem zysk z wyroku wyniósł ok. 202 tys. zł dla kredytobiorczyni.

Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski.