Pomimo wakacji w Naszej Kancelarii odnotowaliśmy sporo wygranych spraw. Tym razem zwycięstwo odnotowaliśmy w sprawie z Raiffeisen Bank International AG, który jest następca prawnym Polbanku. Sprawa toczyła się w Poznaniu i skończyła się w ekspresowym czasie 7 miesięcy! W dniu 6 lipca 2023 r. Sąd Okręgowy w Poznaniu w składzie SSR del. Sylwestra Księdza ustalił nieważność umowy kredytu hipotecznego zawartej z EFG Eurobank Ergasias (Polbank) i zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwoty 59.211,64 zł zł oraz 43.064,77CHF tytułem nienależnie pobranych rat kapitałowo-odsetkowych. Jednocześnie Sąd zasądził kwotę 11.834 zł tytułem zwrotu kosztów procesu. Wyrok w sprawie XII C 3128/22 jest nieprawomocny.
Powodowie w pozwie wniesionym w grudniu 2022 r. domagali się od strony pozwanej Raiffeisen Bank International AG z siedzibą w Wiedniu ustalenia nieważności umowy o kredyt hipoteczny z 2007 r. na podstawie art. 58 k.c. w zw. z art. 69 ustawy Prawo bankowe i art. 3531 k.c. oraz zasądzenia od strony pozwanej kwoty 59.211,64 PLN i 43.064,77 wraz z odsetkami ustawowymi za opóźnienie od dnia doręczenia pozwu do dnia zapłaty. Ewentualnie powodowie wnieśli o zasądzenie od strony pozwanej kwoty 82.534,50zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od dnia doręczenia pozwu do dnia zapłaty – wskutek uznania niektórych postanowień umowy za abuzywne w rozumieniu art. 3851 k.c. i tym samym bezskuteczne względem powodów.
Ustalenie stanu faktycznego w sprawie zostało dokonane w oparciu o przesłuchanie powodów. W ocenie Sądu, pomimo faktu, że w przedmiotowej sprawie bronili oni swego interesu finansowego, to informacje podane przez nich w toku przesłuchania były logiczne, nie zawierały sprzeczności, a także w znacznej części były potwierdzeniem okoliczności zawarcia Umowy i jej warunków ustalonych przez strony. Przy czym znaczenie tego dowodu z punktu widzenia oceny umowy pod kątem jej nieważności bądź abuzywności jest nieznaczne, gdyż sama treść Umowy pozwala na dokonanie takiej oceny.
Postanowieniem z 29 czerwca 2023 r. Sąd oddalił wniosek o przeprowadzenie dowodu z przesłuchania świadków, pracowników centrali banku, albowiem nie mieli oni bezpośredniego związku z zawieraniem Umowy, więc nie mogli mieć wiedzy jakiego typu informacje były przekazywane powodom przy jej zawieraniu. Tym samym w zakresie objętym wnioskiem zawartym w odpowiedzi na pozew dowód powyższy nie mógł wnieść niczego co byłoby istotne dla rozpoznania sprawy.
Ogólne wytyczne dotyczące wewnętrznych regulacji banku nie mają w ocenie Sądu żadnego znaczenia przy ocenie, w jaki sposób wyglądał proces składania powodom oferty zawarcia Umowy, a także informacji przekazywanych powodom w zakresie kwestii istotnych dla wyjaśnienia znaczenia ryzyka walutowego. Tym samym zawnioskowany dowód był zbędny dla wydania rozstrzygnięcia w niniejszej sprawie, a jego przeprowadzenie prowadziłoby wyłącznie do niezasadnego przedłużenia postępowania.
Postępowanie w I instancji trwało 7 miesięcy i odbyła się jedna rozprawa. Po przesłuchaniu na niej powodów, Sąd odroczył ogłoszenie wyroku.
Powodowie z tytułu udzielonego kredytu w 2007 r. uzyskała kwotę 157 tys. zł. Po ponad 15 latach regularnego spłacania rat klientce pozostała wciąż do spłaty suma większa niż kwota wypłaconego kredytu – niecałe 270 tys. zł., natomiast nadpłata kapitału wynosiła ponad 100 tys. zł
Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski.