Kolejny szczęśliwy dzień dla Klientów Kancelarii. Znów umowa z dawnym Kredyt Bankiem (obecnie Santander Bank Polska S.A) prawomocnie nieważna. Sąd Apelacyjny w Białymstoku w dniu 18 kwietnia 2024 r. w składzie Krzysztofa Chojnowskiego apelację banku oddalił i zasądził na rzecz kredytobiorców kwotę 4.050 zł. Sprawa w II instancji toczyła się pod sygn. akt I ACa 205/23, a wyrok jest prawomocny. Jest to nasz pierwszy prawomocny wyrok uzyskany w Białymstoku,
Sąd rozpoznawał apelację strony pozwanej od wyroku Sądu Okręgowego w Suwałkach z dnia 8 grudnia 2022 r. sygn. akt I C 857/22. Tamtejszy Sąd Okręgowy ustalił nieważność umowy kredytu na cele mieszkaniowe EKSTRALOKUM z 2008r. i zasądził od pozwanego na rzecz każdego z powodów kwoty po 71.486,04 zł z ustawowymi odsetkami za opóźnienie od 21 września 2022 r. do dnia zapłaty. Nadto Sąd zasądził tytułem zwrotu kosztów procesu zasądził od pozwanego na rzecz powodów kwotę 7.767 zł z ustawowymi odsetkami od dnia uprawomocnienia się rozstrzygnięcia do dnia zapłaty.
Sąd Okręgowy oddalił wniosek pozwanego o przesłuchanie świadka pracownika banku, gdyż nie brał on udziału ani w negocjowaniu, ani w podpisywaniu spornej umowy. Za zbędne uznał także dopuszczenie dowodu z opinii biegłego. Wskazując na treść art. 189 k.p.c. Sąd stwierdził, że powodowie mieli interes prawny w żądaniu ustalenia nieważności umowy, gdyż dopiero wyrok ustalający będzie podstawą nie tylko do wzajemnych rozliczeń, ale usunie po stronie powodów stan niepewności co do ich zobowiązania do regulowania dalszych rat, a nadto rozstrzygnie m.in. o zasadności zabezpieczenia hipotecznego. Następnie Sąd zaznaczył, że art. 58 k.c. ma pierwszeństwo stosowania przed przepisami o ochronie konsumenckiej, tj. art. 385¹ k.c. i nast., stąd też, zdaniem Sądu, żądanie pozwu należało rozpoznać właśnie na gruncie art. 58 k.c. w zw. z art. 353¹ k.c., a nie na gruncie art. 385¹ i nast. k.c.
Ustosunkowując się do podniesionych przez pozwanego zarzutów potrącenia i zatrzymania Sąd wskazał, że art. 2031 § 1 k.p.c. wymaga, by wierzytelność pozwanego przedstawiona do potrącenia wynikała z tego samego stosunku prawnego, co wierzytelność dochodzona przez powodów – co w niniejszej sprawie nie miało miejsca. Odnośnie zarzutu zatrzymania nie został spełniony warunek wzajemności umowy.
Postępowanie w II instancji trwało 15 miesięcy. Postępowanie w I instancji trwało 3 miesiące. W międzyczasie odbyła się tylko jedna rozprawa, podobnie jak w II instancji.
Powodowie z tytułu udzielonego uzyskali kwotę 125 tys. zł. Po 14 latach regularnego spłacania rat, pomimo spłaty łącznie ok. 142 tys. zł, saldo kredytu wciąż wynosiło (przy przeliczeniu go po kursie średnim NBP) 151 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. Uwzględnienie powództwa oznacza, że powodowie będą musieli rozliczyć się z bankiem jedynie w zakresie udzielonego kapitału, nadpłata kapitału na dzień wniesienia powództwa wynosiła ok. 17 tys. zł i znacznie się zmniejszyła przez okres trwania procesu.
Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski przy udziale r.pr. Magdaleny Wiśniewskiej.