Kolejny tydzień i kolejny prawomocny wyrok uzyskany przez Klientów Kancelarii. Świetne wieści płyną do nas tym razem z apelacji szczecińskiej. Jest to już nasz 5-ty prawomocny wyrok w tym Sądzie. Sąd Apelacyjny w Szczecinie w dnia 31 maja 2023r. w składzie SSA Dorota Gamrat – Kubeczak, SA Dariusza Rystał i SA Agnieszki Bednarek – Moraś oddalił apelację banku od wyroku Sądu Okręgowego w Koszalinie i zasądził od pozwanego na rzecz Klientów kwotę 4.050 zł tytułem kosztów postępowania apelacyjnego. Sprawa w Sądzie Apelacyjnym toczyła się pod sygn. akt I I ACa 903/22 przeciwko bankowi Millennium. 

Bank apelował od wyroku sądu I instancji od wyroku Sądu Okręgowego w Gorzowie Wielkopolskim z dnia 15 kwietnia 2022 r. sygn. akt I C 625/21. Tamtejszy sąd ustalił nieważność umowy kredytu hipotecznego i zasądził od pozwanego na rzecz Klientów kwotę nienależnie uiszczonych rat w sumie 135.022,67 z ustawowymi odsetkami za opóźnienie oraz 6.434 zł tytułem kosztów procesu w I instancji. 

Wbrew zarzutom apelacji, nie wykazano zatem w sprawie, by powodowie mieli wpływ na treść (ukształtowanie) uznanych za abuzywne zapisów umowy. Sam fakt wyboru oferty (złożenie wniosku o zawarcie umowy o kredyt indeksowany) nie może o tym świadczyć. W doktrynie wyrażono wprawdzie pogląd, iż „wniosek kredytowy stanowi wezwanie do podjęcia przez bank negocjacji”, jako że można to odbierać co najwyżej w charakterze postulatu, gdyż powszechnie wiadomym jest adhezyjne (co do istoty oferowanych produktów bankowych) przystępowanie przez konsumentów do umów z bankiem.

W samym tym fakcie nie ma oczywiście niczego nagannego, negocjowanie z każdym konsumentem każdej indywidualnie zawieranej umowy byłoby dla obu stron dysfunkcjonalne. Tym bardziej zatem doniosłą rzeczą jest to, by w oferowanych przez bank umowach, do których konsumenci przystępują masowo w sposób adhezyjny, postanowień abuzywnych nie zawierać.

Postępowanie w obu instancjach trwało równo 2 lata, z czego postępowanie w II instancji zaledwie 12 miesięcy. Postępowanie w I instancji trwało równo rok. W międzyczasie odbyła się tylko jedna rozprawa. Zostali na niej przesłuchani kredytobiorcy na okoliczność zawarcia rzeczonej umowy. Sąd pominął dowód z zeznań świadków, pracowników banku oraz opinii biegle. Znacznie skróciło to czas postępowania oraz jego koszty. 

Klienci z tytułu udzielonego kredytu uzyskali kwotę 151 tys. zł. Po prawie 15 latach regularnego spłacania rat, kredytobiorcom, pomimo spłaty łącznie ok. 134 tys. zł, saldo kredytu wciąż wynosiło (przy przeliczeniu go po kursie średnim NBP) 150 tys. zł. Powyższe jaskrawo przedstawia wadliwość stosowanego mechanizmu indeksacji. Zysk z wyroku wyniósł ok. 130 tys. zł dla kredytobiorców.

Sprawę prowadził adw. Paweł Borowski.