W dniu 21 października br. Sąd Okręgowy w Warszawie wydał korzystny dla naszych Klientów wyrok w sprawie przeciwko Raiffeisen. Sąd w składzie SSO Pawła Dudy uwzględnił w całości powództwo naszej Kancelarii i ustalił nieważność kredytu hipotecznego indeksowanego do waluty CHF. 

Początkowo Kancelaria w imieniu powodów wnosiła o zapłatę nadpłat rat wskutek uznania niektórych postanowień umowy kredytu za abuzywne, jednak wraz z rozszerzeniem powództwa sformułowała roszczenie główne o ustalenie nieważności umowy kredytu.

Sąd przychylił się do roszczenia głównego i unieważnił umowę kredytu hipotecznego.

Bank udzielił kredytu hipotecznego powodom w 2008 r. w kwocie 296 tyś. zł na okres 30 lat. Po 12 latach regularnego spłacania saldo kredytu było większe niż kwota udzielonego kredytu.  W momencie zlecenia sprawy Kancelarii wartość zadłużenia wynosiła prawie 390 tyś zł.

Unieważnienie kredytu hipotecznego przez Sąd sprawiło, że klient ma obowiązek zwrócić bankowi jedynie ponad 73 tyś. zł, a więc około 317 tyś. zł mniej niż wynosiło zadłużenie według banku w momencie wytoczenia powództwa. 

Powodowie wskazali także, że nie zalegają ze spłatą kredytu. Podnieśli ponadto, że zawarty przez nich kredyt jest kredytem złotowym, zaś przeliczenie nastąpiło według klauzuli abuzywnej co stanowi nieskuteczność postanowień. Skutkiem uznania postanowienia za niedozwolone w myśl przepisów art. 385¹ Kodeksu cywilnego jest brak mocy wiążącej owego postanowienia.

Od momentu wytoczenia powództwa do zakończenia postępowania do wygłoszenia wyroku minęło ponad 1,5 roku. W międzyczasie miała miejsce również pierwsza rozprawa, w styczniu na początku 2020 r. Podczas niej przesłuchiwany był świadek w sprawie m.in. na okoliczności przebiegu procedury związanej z udzielaniem kredytobiorcom kredytów, zasad ustalania kursów wymiany walut mających zastosowanie do umów, możliwości wyborów oraz zmiany przez powodów waluty udzielanego kredytu. 

Po wysłuchaniu świadka oraz pytań skierowanych do niego od obu stron, Sąd postanowił odroczyć sprawę.

Wyrok zapadł ponad dziesięć miesięcy później, na drugiej rozprawie. Sąd przychylił się do argumentacji Kancelarii w kwestii postanowień abuzywnych.

W motywach ustnych stwierdził, że w powyższej sprawie doszło do rażącego nadużycia prawa do swobodnego kształtowania treści umowy wskutek naruszenia istoty stosunku wobec niezgodności zawartej umowy z przepisami art. 69 Prawa bankowego oraz wskutek sprzeczności z zasadami współżycia społecznego, wskutek czego doszło do naruszenia zasad uczciwości i rzetelności stron stosunku prawnego poprzez nadużywanie swojej uprzywilejowanej pozycji przez bank.

Klauzule indeksacyjne przyznawały bankowi prawo do ustalania kursu waluty zarówno przy wypłacie, jak i spłacie w sposób jednostronny. W ten sposób bank miał możliwość decydowania o długu powodów. Bank dopuścił się również nieuczciwej praktyki rynkowej poprzez brak przedstawienia rzetelnej informacji o ryzyku związanym z zaoferowanym produktem.

Pozwana nie spełniła prawidłowo obowiązku informacyjnego podczas procedury zawierania umowy kredytu. Wobec powyższego bank naruszył zasadę swobody umów Informacja przekazana kredytobiorcy nie była wystarczająca, po jej uzyskaniu wciąż bowiem nie był świadom, jak bardzo kurs może wzrosnąć i że tylko on będzie obciążony tym czynnikiem. 

Wobec wyeliminowania postanowień abuzywnych z umowy kredytu hipotecznego, Sąd uznał, że nie da się ich zastąpić przepisami dyspozytywnymi czy też odniesieniem do zwyczajów. Dlatego też nie nadaje się ona do wykonania, w związku z czym należało uznać umowę za nieważną. Wyrok jest nieprawomocny.